Anita van Gellekom heeft een auto aan de Stichting geschonken. Toen ze hierover met ons belde konden we het bijna niet geloven….wie schenkt er nu een auto? Hieronder vertelt ze waarom haar trouwe autootje letterlijk en figuurlijk een nieuwe bestemming kreeg.
Zo’n 10 jaar geleden las ik in het blad van de ASN Bank een stukje over de Stichting Roemeense Kinderhulp. Nu zijn er natuurlijk heel veel goede doelen, maar in dit stukje en ook op de website die ik daarna bekeken heb, vielen me dingen op die ik bij andere goede doelen meestal niet vind. Bijvoorbeeld dat gedoneerde goederen en euro’s een directe besteding krijgen en niet ergens op de grote hoop belanden. Ook het grote aantal vrijwilligers viel op. En dat het mogelijk is om direct contact te hebben met Roemeense families.

Vanuit het hart
Ik heb toen met Edwin gesproken en inmiddels op verschillende manieren iets kunnen bijdragen. Zoals voor het hulpgoederentransport. Bij het wegbrengen van de dozen zie je wat een organisatie het is om de spullen bij de (juiste) Roemeense families te krijgen. En meteen valt op hoe goed dit georganiseerd is, zowel administratief als praktisch, en ook het enthousiasme waarmee alles aangepakt wordt. Omdat IJsselstein niet om de hoek ligt bij mijn woonplaats Apeldoorn heb ik ook een aantal keren dozen gebracht bij de moeder van Karin, een stuk dichterbij. Als je haar over Sovata hoort vertellen, is het duidelijk dat de hulp heel erg nodig is en dat bij de Stichting alles vanuit het hart worden gedaan.

Waarom schrijf ik dit allemaal? Dat wordt hierna duidelijk, maar daarvoor moet ik eerst iets over mezelf vertellen. Een aantal jaren geleden is bij mij een zeldzame oogaandoening aan het licht gekomen, die mijn hele leven op de kop heeft gezet. Ik kan wel alles zien, maar de hersenen sturen de ogen niet goed aan, waardoor ik de ogen maar beperkt kan gebruiken om het niet van kwaad tot erger te laten worden. Ik heb als het ware elke dag een bepaalde reserve die grotendeels opgaat aan dagelijkse dingen, zoals persoonlijke verzorging en het huishouden draaiend houden.

Omdat ik alles kan zien mag ik auto rijden, maar dat kost wel een hoop reserve die ik niet voor iets anders kan gebruiken. Maar de auto wegdoen is nogal een stap; de onafhankelijkheid, het gemak. Het is een heel proces dat begint bij ‘natuurlijk wil ik de auto houden’. Maar er komt een moment dat de voordelen van het hebben van een auto niet meer opwegen tegen de moeite die auto rijden kost. En dat moment kwam afgelopen november.

Speciale situatie
En dan? Ik kon de auto natuurlijk op de gebruikelijke manier verkopen, maar omdat het zo’n speciale situatie is, wilde ik er iets speciaals mee doen. De reden waarom de auto weggaat, is een verdrietige. Kan ik er niet op de één of andere manier een positieve draai aan geven? Bijvoorbeeld dat de auto een mooie bestemming gaat krijgen. En dan ga je richting goede doelen denken. Om redenen die ik hiervoor genoemd heb en het beeld dat ik heb van de Stichting, heb ik daarom contact opgenomen met Edwin en hem het verhaal voorgelegd. Edwin kwam met het idee om de auto in te zetten voor Tinkerbell en Salt Lake Travel. Maar daarvoor moest nog wel één en ander uitgezocht worden. Dat bleek nog best een klus, omdat met meerdere loketten contact moest worden opgenomen om antwoorden op de vragen die er lagen te krijgen. Ik heb hierover verschillende keren contact gehad met Edwin en ook met Piet. En ook hieruit bleek weer hoe grondig dingen bij de Stichting worden aangepakt om het allemaal goed geregeld te krijgen. Uiteindelijk hebben alle punten groen licht gekregen en eind december vond de overdracht plaats.

Lege plek voor de deur
Ik heb wel moeten wennen aan de lege plek voor de deur, maar het lastigst vond ik de periode tussen het moment dat ik besloten had de auto weg te doen en de dag dat hij wegging. Het verhaal heeft dus twee kanten, maar laten we de positieve maar benadrukken: dat de auto een mooie bestemming heeft gekregen. Ik bedank iedereen die hieraan heeft bijgedragen en wens de nieuwe chauffeurs veel rijplezier!

Anita van Gellekom, Apeldoorn