Vorig jaar (2015) zijn we gestart met dit programma met als doel: de arme Roemeense bevolking van het dorpje Chibed een kleine ondersteuning te geven in de vorm van een waardebon te besteden bij de plaatselijk buurtsupers. De directeur van de plaatselijke school heeft ons de namen van de gezinnen doorgegeven die hiervoor in aanmerking zouden komen en waarvan er kinderen op school zitten.
De gezinnen krijgen een waardebon van 100 of 125 lei, afhankelijk van de grootte van het gezin. Zij krijgen geen geld in handen.

Wij willen dit programma graag voortzetten om verschillende redenen.
* De mensen kunnen zelf bepalen wat ze van het geld, dat hun wordt toegezegd, kunnen gaan kopen.
* We hoeven zelf niet meer tassen met boodschappen klaar te maken en te bezorgen.
* We steunen op deze manier de plaatselijke supermarktjes.

Samen met een aantal jongeren bezoeken we in de middaguren de gezinnen die op de lijst staan. We proberen zo tussen de 7 en 10 bezoekjes te doen. Het lukt redelijk, al zijn er veel mensen niet thuis en moeten we dit opnieuw proberen. De jongeren krijgen zo een indruk van de leefomstandigheden van de gewone Roemeense gezinnen. De huizen waar zij in wonen zien er redelijk uit, maar vaak zie je binneshuis hoe eenvoudig er geleefd wordt en wat er zoal ontbreekt.
Deze bezoekrondes vervolgen we zo een aantal middagen.

We moeten het helaas zonder tolk doen dit keer, maar een van onze jongeren heeft zich al aardig de taal eigen gemaakt en helpt ons door moeilijke momenten heen.
Maar natuurlijk gaat de tamtam door het dorp. Op de 3e dag van onze 2e week, als we ons sport en spelproject bezig zijn, staan er voor de deur van de school een flink aantal mensen die ook een voedselbon willen. O.a. gezinnen uit de Roma gemeenschappen.
Het kost moeite om uit te leggen hoe wij werken, zeker als er op zulke momenten geen tolken zijn. Dit was een beetje te verwachten in dit kleine dorp, maar we werken eerst onze lijst van vorig jaar af, dat zijn al 40 gezinnen, vervolgens nemen we de beslissing om de bewoners van Suru en Aprodombok, de 2 Roma gemeenschappen, ook een toezegging te doen. De voorgaande jaren kregen ze van ons een tas met dagelijkse boodschappen. Het kost veel tijd en energie om ook deze 20 gezinnen te registreren, maar het lukt uiteindelijk.
Op onze voorlaatste dag zijn we klaar en hebben we 60 gezinnen blij kunnen maken.
Ook de plaatselijke supermarkten zullen er wel bij varen.