Iedereen herinnert zich nog wel de eerste keer van iets heel speciaals, de eerste dag naar school, de eerste keer van je fiets vallen en zeker de eerste keer dat je op vakantie gaat naar een ander land. De tweeling Tekla en Zoltan Makklai kwam als kind naar Nederland met de kindervakantie. Hun eerste ervaring met een buitenlandse reis. Een recente ontmoeting met deze tweeling bracht veel herinneringen boven aan hun vakantie van 10 jaar geleden. Hoe kijken ze hier op terug?
Het is bijna 10 jaar geleden dat ik samen met mijn broer de kans kreeg om naar Nederland te gaan, samen met veel voor ons onbekende kinderen. Het was voor velen van ons de eerste keer dat we de grens over gingen en we waren erg nieuwsgierig naar wat ons te wachten stond. Ik was een beetje bang hoe het zou zijn om zonder onze ouders weg te zijn, maar vooral ook heel benieuwd in wat voor familie en in welke plaats we terecht zouden komen en wat voor nieuwe dingen we allemaal zouden meemaken. De reis met de grote bus was op zich al een avontuur. Er werd veel gekletst met elkaar, we keken naar tekenfilms op een kleine tv in de bus en vielen in slaap op en tussen de stoelen. We reden van het ene naar het andere land en keken veel uit het raam. Via de kentekenplaten op de auto’s konden we raden in welk land we waren. De opwinding was groot toen er werd geroepen: “we zijn in Nederland”. We keken met bewondering naar het vlakke land met veel sprookjesachtige groene weilanden en probeerden zoveel mogelijk molens te tellen.
Toen we aankwamen in IJsselstein gingen alle kinderen met hun Nederlandse familie mee. Mijn broer en ik kwamen bij het gezin de Frie met 5 personen. Het was heerlijk om op de trampoline te springen, te voetballen en een waterpistolengevecht te houden met de kinderen. Voor het eerst in mijn leven ben ik naar het strand geweest en heb ik een pretpark en een winkelcentrum bezocht samen met de familie. Samen met hen heb ik geleerd te fietsen door het drukke verkeer in Nederland. We deden ook leuke dingen met de groep. We bezochten een chocoladefabriek wat voor een 10-jarige voelt alsof je in de hemel bent. Het vervelendste moment was toen de vakantie voorbij was en we na drie weken weer afscheid moesten nemen van de familie. Ze hebben ons ontelbaar veel mooie en nieuwe dingen geleerd en voelden echt aan als familie. Ik keek ernaar uit om naar huis te gaan, maar ging met tranen de bus in. Tranen van afscheid maar ook van vreugde voor de vele mooie ervaringen in deze weken.
Als ik nu terugkijk tien jaar later, voel ik alleen maar dankbaarheid voor alle bijzonder mooie dingen die ik mocht ervaren in deze drie weken!
Tekla and Zoltan Makkai, Sovata