We heten de Stichting Roemeense Kinderhulp maar we geven hulp aan een regio waar vooral Hongaars wordt gesproken. Vaak kan men ook geen Roemeens of voelen de mensen zich niet Roemeens. Hoe zit dat nu eigenlijk? Hiervoor moeten we de historie in duiken.

Velen van ons herinneren zich nog wel dat onze geschiedenisleraar ons vertelde over het einde van de Eerste Wereldoorlog dat tegelijkertijd het einde van de grote multinationale staten in Oost-Europa werd. Zowel het Osmaanse Rijk als de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie hielden op te bestaan. Roemenië kreeg na deze oorlog een groot aantal minderheden binnen haar grenzen. De belangrijkste minderheidsgroeperingen waren de Hongaren (grootste minderheid, voornamelijk in Transsylvanië), de Duitsers en de zigeuners. Het grondgebied van Roemenië werd in 1920 door de Vrede van Trianon met toewijzing van onder andere Transsylvanië sterk uitgebreid. Het land telde na de Eerste Wereldoorlog 18 miljoen inwoners, waarvan maar liefst 5,2 miljoen tot een etnische niet-Roemeense bevolkingsgroep behoorden.

Vandaag de dag is de situatie niet veel anders. Er wonen naar schatting 2 miljoen Hongaren in het huidige Roemenië. Na het ontstaan van de Roemeense Volksrepubliek in 1947 verslechterden de fundamentele rechten van de nationale minderheden heel erg. Uiting van de eigen cultuur werd stelselmatig gedwarsboomd. Onderwijs- en culturele instellingen werden gesloten en tweetalige straatnaamborden verdwenen. Assimilatie van minderheden werd het ultieme doel. In het geval van de Hongaarse minderheden gaf Ceausescu bijvoorbeeld veel Roemeense arbeiders uit Moldavië en Wallachije banen in de industrie van Transsylvanië en een groot aantal Hongaren moest werken in gebieden met een overwegend Roemeense bevolking.

Met de toetreding tot de EU is het voor de minderheden iets beter geworden. In 1999 kwam er een Hongaarstalige Roemeense minister van minderhedenzaken en kwam het recht op onderwijs in de eigen taal. Ook Hongaarse kranten, boeken en zelfs zendtijd op de openbare omroep groeide in aantal en diversiteit. Hoe uiteindelijk de situatie met betrekking tot de Hongaarse minderheid zich zal ontwikkelen is moeilijk te voorspellen. Nog steeds zijn er af en toe spanningen en is de situatie in Roemenië nog steeds zeer ingewikkeld.

Sovata ligt midden in Transsylvanië en in dit deel wonen veel Hongaren. Dit uit zich in dubbeltalige plaatsnaamborden en in de meeste winkels en restaurants wordt Hongaars gesproken. Logisch dus dat ook de brieven uit Sovata vooral in het Hongaars zijn.